عجب تلخ است قصه ی عادتـــــــ....
گوشـهایمـ را می گیرمـ.....
چشمـــــــ ــهایمـ را می بنــــدم...
و زبانـــ ــمـ را گــــــــ ـاز می گیــــرم..
ولیــــــ...
حریــــــ ــف افکارم نمی شومــــ..
چقــــدر دردنـــــ ـــــــ ـآک است ....
فهمیـــــــــدن...!!!
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1